Gökhan Zan: "Taner Savut hocamı bulun"

Ben 9. kattaydım. Zihinsel engelli kardeşim, annem ve eşim vardı. Uyuyorduk. Bir anda eşimle uyandık. Pozisyonumuzu almaya çalıştık. Annem ve kardeşim odamıza geldi. Herkes panik halindeydi. Sakin kalmaya ve yatak başında pozisyon almaya çalıştık. Deprem yavaş başladı, uyandırdı, sonra yavaşladı. Sonra durdu. Durur gibi oldu ve pik yaptı. Yıkılana kadar durmadı. Kaderimize razı kaldık. Yıkılması lazım dedik. Yıkılmasını bekledik. Aklımdan başka bir şey geçmiyordu. Binanın ayakta kalması normal değil dedim. 1.5 dakikanın üstünde bir süreydi. Bitmedi. Çok uzundu. O anda iç duvarlar patladı.

Kardeşimi sırtıma aldım. Direkt evden çıktık pijamalarımızla, deprem durunca. Her taraf karanlıktı. Dua ettik. Sakin kaldık ama çok ağırdı, çok şiddetliydi. Şoktu. Deprem değildi başka bir şeydi. Allah kimseye yaşatmasın. Çok uzun süre, çok uzun süre. Sallanıyorsun, şiddetleniyor, yavaşlayıp durduktan sonra bitmesi lazım. Sonra pik yaptı. Tekrar böyle canlandı ve durmadı. Vuruyorlar üstümüze üstümüze. Her evin altında atom bombaları var ve patlıyordu. Yıkılması lazım ki dursun diye düşünüyorsun. Öyle bir durumdu.

Ben indiğim her katta komşuların evlerinin içlerini görüyordum, duvarlar patlamıştı. Öyle bir şekilde indik. Can havli, panik hali, herkes arabaya binmeye çalışıyordu. Çığlık sesleri, enkazdan çıkma çalışmaları, çığlık sesleri, çıplak ayakla koşan insanlar, elektriklerin gitmesi, fırtına, buz, panik, kıyamet... Hepsi bir aradaydı. Gün ağırdı.

Sabah 7 gibi şehir merkezine yürüdüm. Şehir yok, her yer yerle bir. Enkazdan insanlar çıkıyordu, enkazların içinden gelen sesler. Yanan binalar. Bir şey yapamıyorsun. Yan yatan binalar. Yaşlı teyzelerin, amcaların yalvarışları enkazdan. Kabus gibiydi. Allah kimseye yaşatmasın. Etrafta kimse yok, yardım yok. Enkazlardan sesler geliyor. Çok zordu, çok zor...

Yardımların anlık değil sürdürülebilir olması önemli. Gelen yardımlar 1 aylık değil, uzun bir süreç olacak. Çok zaman alacak, aylarca... Peyderpey yardımların düzenli olması şart. Bütün yardımseverlerden ricam, herkes çok iyi niyetli, herkes elinden gelenin fazlasını yapmak istiyor, bizim insanımız duyarlı, kenetlenildi, birlik beraberlik duygusu oldu. İnsanlığın ölmediğini gördük. Bu çok kıymetli. Benim halkımdan ricam, bu sadece bugünlük değil, yardımlar biraz daha bekleyerek programlı bir şekilde devam etmesi önemli.

İnsanlar, buradaki deprem ve mağduriyet unutulmamalı. Unutulursa, daha çok mağdur olunur. Hükümetteki büyüklerimize, diğer siyasi partilerimize, sivil toplum kuruluşlarımıza değil herkese görev düşüyor. Birlikte hareket etmemiz lazım. Olan oldu. Yaralarımızı sarmak, metanetli olmak, doğru düşünmek lazım.

Beni arayan Spor Bakanımız Mehmet Kasapoğlu'na halkım adına teşekkür ediyorum. İskenderun'da müthiş koordineli çalışıyor. Herkes büyük bir dayanışma içinde. Sayın Ekrem İmamoğlu aradı. Şu anda siyasi görüş olmaksızın herkes dayanışma içinde. Hatay'ı ayağa kaldırmak için herkes seferber durumda. İlk günlerden daha iyi durumdayız.

Ağır bir travma yaşadık. 1.5 dakika içerisinde hayatlar değişiyor. Bir uyanıyorsunuz aileniz, komşularınız, dostlarınız, sevdikleriniz, şehriniz, anılarınız, tarihiniz yok olmuş. Böyle bir travmada insanların başlarını sokacakları sıcak bir yere ihtiyaçları var. Bir ev için 20-25 yıl çalışmış insanlar, büyük bir travma yaşadı. Cumhurbaşkanımıza, İçişleri Bakanımıza, Milli Savunma Bakanlığımıza çağrıda bulunduk. Sağolsun cevap verdiler. Jandarmamız, ordumuz, güvenlik güçlerimiz hepsi halkla birlikte dayanışma içerisinde. Huzur sağlanmış durumda. İnsanların huzura ihtiyaçları var burada.

Dayanışma içerisindeyiz. Birbirimize yardımcı oluyoruz. Ahmet Nur Çebi bizzat kendisi aradı. Çarşı grubu, yüzlerce gönüllüsüyle Antakya'da hizmet ediyorlar. İhtiyaç oldu, onlarla konuştum, temin ettim. Adnan Polat, jeneratör konusunda yardımcı oldu. Eski milletvekili Sinan Oğan aradı. Konteyner sağlayabileceğini söyledi. Spor Bakanımız her şeyi seferber ediyor, bir dediğimizi iki etmiyor. AK Parti'den milletvekillerimiz, MHP'den Saffet Sancaklı, CHP'den Serkan Topak aynı şekilde... Fenerbahçe Başkan Vekili Erol Bilecik bizzat aradı, geçmiş olsun dileklerini sundu, ne ihtiyaç varsa yanımızda olduklarını söyledi.

Fatih Terim hocam birinci günden beri yanımda durdu, güç verdi.

Ben çok dost, akraba kaybettim. Yeni dostluklar kazandım. Herkes çok sağolsun aradı. Ekrem Başkan aradı, geçmiş olsun dileklerini sundu. Antakya'da ne ihtiyaç varsa karşılayabileceğini söyledi. Birbirimizle paslaşıyoruz, birlikte depo kurduk. Sahada her gün birlikteyiz. Şehri, mahalleleri, halkı, aileleri çok iyi biliyorum. Kötünün kötüsü var. Çok çadıra ihtiyacımız var. Daha iyi olacağız. Buna inancım tam.

Şehrin kültürünü, tarihini nasıl koruyabiliriz, ona bakacağız. Şehri tekrar eskisinden daha güzel hale getirmek için çaba sarf etmeliyiz. Hepimize çok büyük görevler, fedakarlıklar düşüyor. Cumhuriyetimiz çok büyük badireler atlattı ve altından kalktı. Bu afetten devlet, millet iradesiyle, halkımızla tekrar ayağa kalkacağız. Hatay sadece Hataylılar'ın, bütün ülkenin meselesi. Hatay'ı ülkemize kazandıran Atamız'ın topraklarında yaşıyoruz. Atamız'ın 'Hatay şahsi meselemdir' demesi, hasta yatağında 'Hatay, Hatay' demesi var.

Çok şükür bu olaydan daha güçlü çıktım. En büyük desteği halkımız, insanlar, gönüllüler veriyor. Bu sıcak destek bana çok güç kattı. Sahada halkımıza hizmet etmek için eşimle birlikte sabahtan akşama kadar koşturuyoruz. Bu bize çok iyi geliyor. Yardım etmek, bir insana dokunmak insanı psikolojik olarak ayağa kaldırıyor. Acılarımızı şu an yaşayamıyoruz. Hangisini yaşayacağız. Şehrimiz mi, halkımız mı, insanımız mı... İnsanlara daha fazla sarılmak lazım. Bu beni güçlendirdi.

Taner Savut Hocam için çok üzgünüm ve biraz da sitemkarım. Bir Antakyalı olarak üzgünüm ve utanıyorum. Hatay insanı misafirperverdir. Ben Hatayspor'da değilim şu an ama Hatay'ı büyük yerlerde temsil eden, altyapısından yetişen tek futbolcuyum. Bir spor adamı gözüyle, Atsu ve Taner Hocamız'a yapılanı hazmedemiyorum. Olup bitenleri çok net bilmiyorum ama daha fazla sahip çıkmalıydık. Bu insanlar bize emanet edilmiş, yurt dışından gelmişti.

Yardım herkese daha erken gitmeliydi, bunu kastediyorum. Bir şeyler yapabiliyor olmak, ailelerine sahip çıkmak, ailelerini aramak, buraya getirmek, yanlarında olduğunu göstermek gerekirdi. Aileleri yanlarında değil, bir çaba olduğunu görmek isterlerdi. Bu çaba olmadığı için isyan ediyorum.

Volkan Hoca tek başına ne yapsın. Futbolcularını korumak istedi. Ailelerini güvenli bir yere götürmeye çalıştı. Bu refleksi gösterdi. Hatay halkına sahip çıktı. Ben Volkan Demirel Hocaya halkım adına bir Hataylı olarak teşekkür ediyorum. Benim isyanım, Antakyalı olan, Hataylı olan yöneticilere. Bu coğrafyanın insanı, başka bir yerden gelene sahip çıkmalıydı. Utanıyorum ve özür diliyorum hem Atsu'nun ailesinden hem Taner Hocamın ailesinden. Nerede Taner Hocam? Ben bir Hataylı olarak isyan ediyorum. Çıkacaksınız kardeşim, bulacaksınız. Yeri nerede? Hala canlı mı, hastanede mi, nerede? Ailesine bir şey söyleme zorunluluğu var.

Taner Hocam'ın olduğu Rönesans Rezidans'ın enkazının yüzde 95'i kalktı. Taner Hocamın olduğu yerde yok. O bulunamıyor. Nerede olduğu belli değil. Enkazda mı, hastanede mi, vefat etti mi? Ailesi bir şey bekliyor. Yöneticilerin de bir sorumluluğu var. Burada bir afet var. Hataysporlu yöneticilerin bu konuyu bir an çözüme kavuşturmalarını bir Hataylı olarak rica ediyorum. Defnedildiyse bulunulmalı. Ailesinin yanına gidilmeli, kucak açılmalı.

Taner Hocamın eşiyle konuştum, Pınar Hanım ile. Bir isteği olup olmadığını sordum. Bir şey yapabilip yapamayacağımı sordum. Hatayspor'da görev almamama rağmen, bir Hataylı olarak utanıyorum. Özür diliyorum. Daha fazla bir şey söylemek istemiyorum.

İnsanı duygular, merhamet, vicdan ölmemeli. Ben de kaçıp gidebilirdim. 15 gündür Hatay'ın sesi olmaya çalışıyorum. Yardım kuruluşlarıyla temasa geçmeye, koordine etmeye, insan hayatına dokunmaya çalışıyorum. Yöneticiler, aileleri sağlıklı bir yere götürün. Bu çok doğal. İçinizden bir tane merhametli insan çıkıp sonuna kadar... Herkes sevdiklerini, ailelerini kaybetti. Bizim emanet edilen başka yerden gelmiş insanları yüz üstü bırakmamak, sahip çıkmak lazım. İnsanlık önemli. Taner Hoca, sizin için gece gündüz çalışan biriydi. En kötü günlerde yöneticiler konuşmazken Taner Hoca taraftarla konuşurdu. Yakıştıramadım yöneticilere, yakıştıramadım. Üzgünüm. Burada insani duygular adına konuşuyorum. Futbol gelip geçici, siyaset gelip geçici. İnsanlık, duygu, merhamet, vicdan öldüyse yaşamayalım zaten.