Ruhtur Galatasaray. Spora gönül verniş kişilerin sadece spor için birleştiği koskoca bir mağbettir. Bu mağbet, ne başarılara tanıklık etmiştir; hepsine tarih şahittir. Ve ruhtur Galatasaray, hoşgeldin Galatasaray...

Kendimi bildim bileli Galatasaray taraftarıyım ben. Çocukluğumda hatırladığım anektodlardan biri, evfe beslediğimiz muhabbet kuşunun bile adının "Uğur" olmasıydı. Galatasaray demek, 1996-2001 demek benim için. O yıllardan başlıyor hafızam netçe hatırlamaya. Tabii ki 1993 yılında Arif'in Manchester Utd.' a attığı efsane golü kim bilmez?... 1996-2001 yılları arasındaki formaları dahi unutmuyorum. Ama benim asıl unutmadığım, o meşhur Milan maçında o meşhur penaltı atışı... Hakan Şükür düşürülmüştü ceza sahasında ve hakem hiç düşünmeden penaltı noktasını göstermiştir. Ve Ümit Davala. Belki de o penaltıdan sonra başladı içimdeki Ümit Davala hayranlığı ve "22" numara sevgisi. Dün gibi hatırlıyorum o penaltı atılırken nefesimi nasıl tuttuğumu. Ve penaltı gol olduğunda nasıl yüksek bir sesle bağırdığımı. O çocuk bedenimden o sesin nasıl çıktığını hala bilmiyorum. Ama ben bugün bile izlesem o penaltı atışını, aynı heyecanı kesinlikle yaşıyorum. 

Küçük bir çocuktum ama Galatasaray'lıydım ben. Her maçı dört gözle bekledik o sene. Milan gibi bir dev klubü devirip UEFA Kupası'nda yolumuza devam etmiştik. Ardından Borussia Dortmund, Mallorca, Leeds United ve Arsenal. Her kura çekimi sonrası gazete manşetleri işimizin çok zor olduğunu söylüyorlardı hatırlıyorum. Ama şunu da hatırlatmak istiyorum: Galatasaray, UEFA Kupası'nı kazanan ilk Türk takımı olmanın yanında; Avrupa'da o kupayı, hiç mağlubiyet görmeden alan ilk ve tek takımdır.

Liverpool maçını hepimiz izledik. Bir hazırlık karşılaşması olmasına rağmen, özlediğimiz Galatasaray ruhunun kıvılcımlarını gördüğümüz bir maçtı o Liverpool maçı. Oyuncularımızın gözlerindeki oynama hırsı, zafer arzusu beni o başarı dolu günlere geri götürdü. Tüylerim diken diken oldu. Ve kenarda Fatih Terim'i görmek gerçekten çok güzel, çok anlamlı. Ben umutluyum. Ama sabırlı olmak gerektiğini de düşünüyorum. O dönemin başarıları, takıma gösterilen sabır neticesinde kazanılmış başarılardı. Sabırlı olmamız gerekiyor. Ruh geldi, bu duyduğumuz Galatasarayımızın ayak sesleri.

Galatasaray ruhtur. Müzesinde, arşivinde tarihi zaferler barındıran bir kluptür. Çok şanslı bir nesiliz ki o başarıların bir kısmına tanıklık edebildik. Çok şanslıyız ki 2000 yılındaki Arsenal maçının berabere bitmesinin ardından yapılan karşılıklı penaltı atışları sonrası "KUPA BİZİM" diyen spikerle beraber mutluluktan ağlayabildik. Galatasaraylı olmak ayrıcalıktır. Galatasaraylı olmak gururdur. Hoşgeldin Galatasaray