Haftalardır soruyorum kendi kendime bu oyunla nereye kadar diye, çok şükür ki buraya kadar geldik ama nereye kadar gider bilemem. Kazanmıyormuyuz evet kazanıyoruz ama her maç ayrı bir heyecan ayrı bir kalp krizi. Uzun zamandır oturup rahat rahat maç izlediğimi hatırlamıyorum. Geçen sezonu düşünüyorum da kahveye giderken acaba bugün kaç atarız diye düşünürdüm. Bu sezon ise Arenada oynayacagımız en kolay maçlarda bile içimde hep bir kusku acaba kazanabilecek miyiz? diye.

Aslında gayet iyi başladık sezona. Zirvede bırakmıştık zirvede başladık. Erzurum'daki Fenerbahçe maçında dedim bu sezonda güle oynaya şampiyonuz. İlk 4 hafta süper geçti oynanan futbol zevk veriyor haliyle de skor geliyordu çünkü Galatasaray geçen sezondan beri Türkiye'nin çok üstünde futbol oynuyordu. Manchester maçı da çok iyi geçti. Takımımız harika bir oyundan sonra biraz şanssızlık biraz hakem faktörüyle Old Trafford'dan puansız ayrıldı. Herşey bundan sonra başladı. Sanki Galatasaray gitti yerine başka bir takım geldi. Sahada ki oyuncuların hafızası resetlenmiş gibiydi. Takım içinde ki uyum bir anda kaybolmaya başladı. 3 ay öncesine kadar zevk aldığım Galatasaray maçları işkenceye dönmeye başladı. Bu durum tabi çeşitli bahaneleri de beraberinde getirdi. Avrupa yorgunluğu, çok sık maç oynama (vs). Hiçbiri değil bana göre. Biz taraftarlar olarak takımın ayağını yerden kestik. Sezon başından beri tutturduk bir rüya takım. Oysa ki Galatasaray rüya takım falan olmamıştı sadece Türkiye Ligi'ne göre biraz üstün kadro kurmuştu o kadar. Bu saha dışı faktördü.

Saha içi faktörlere gelirsek say say bitmez. İlk sırada kadro istikrarsızlığı geliyor. Geçen sezon herkes sahaya çıkacak Galatasaray 11'ini rahatlıkla sayıyordu. Bu sezon ise Muslera, Eboue, Selçuk'tan başka hiç kimsenin yeri garanti değil. Tamam çok sık maç oynayan takımlar rotasyona giderler ama bu kadar da değil. Yanlış anlamayın asla Fatih Terim'i suçlamıyorum. O elinden gelenin en iyisini yapıyor her seferinde. Sorun futbolcular. Hazır sorun futbolcular demişken ikinci saha içi faktöre geleyim. Takım içi uyumsuzluk. Evet şaka gibi değil mi? Geçen sezonun ayağa en iyi pas yapan takımı en fazla pozisyona giren takımı bu sezon sahada uyumsuzluk yaşıyor. Maçları izleyen herkes görmüştür ki takım sahasından top çıkaramıyor. He belki hazırlık pası yapıyorlar falan diyorsunuz ama 2-3 dakika hazırlık pası yapılmaz hiç bir zaman. Bu 2-3 dakikanın ardından rakip biraz daha baskıyı arttırınca top direk musleraya atılıyor onun da arkasında atacak biri olmadığı için mecbur ileri şişiriyor. Allahtan ilerde ki oyuncularımızın hava hakimiyeti iyide rakip yarı sahada top oynayabiliyoruz ama bu böyle gitmez. En azından avrupada gitmez. Bunun en iyi örneklerini de grupta herkesin güle oynaya yendiği Braga maçında gördük. 45 dakika boyunca çıkarken kaptırılan en az 5 tane top kalemizde pozisyon olarak geri döndü. Muslera ve Braga forvetleri sayesinde ilk yarıyı 1 golle atlatabildik. Sivasspor maçında da aynı sorun vardı ama Sivasspor sağolsun kalemize attığı 17 şuttan yalnızca 1 ini gol yapabilince bu maçı da kayıpsız atlattık. Üçüncü sorun ise bazı futbolcularımızın geçen sene ki ritmini yakalayamamıs olması. Savunmadan başlayalım. Geçen sezon sağ kanadı otobana çeviren 2 dakikada bir git gel yapan Eboue bu sezon sağ kanadı parka çevirdi. Öylesine dolanıyor. Umursamaz bi tavır var hareketlerinde bu da doğal olarak takıma olumsuz yansıyor. Hakan Balta. Aslında buraya yazmaya gerek bile yok Hakan Balta'nın nasıl gerilediğini. Öyle bir hale geldiki Fatih hoca sol açık oyuncusunu sol bek oynatmaya başladı çaresizlikten. Selçuk İnan. Geçen sezon takıma maestroluk yapan Selçuk bu sezon orta sahada al-ver den başka bir şey yapmıyor. Nolur biraz daha sorumluluk al Selçuk bu takımın sana ihtiyacı var. Felipe Melo. Çok iyi bir oyuncu belki ama sahada ki aşırı özgüvenli futbolu başımıza dert açabiliyor. Kendini bir an önce toparlaması lazım yoksa formayı Yekta'ya kaptıracak. Sadece 4 tane futbolcu yazdığıma bakmayın. Aslında çoğu futbolcu da düşüş var ama bunlar en çok gözüme çarpanlardı. Bütün bu sorunlar göz önüne alındığında yazımın başlığı olan soruyu bir daha soruyorum NEREYE KADAR? Umarım bu böyle gitmez ve takım lige verilen arada bir an önce toparlanır. Bizde o özledimiz Galatasaray'ı hem ligde hem Şampiyonlar Ligi'nde keyifle izleriz.