kale; aykut erçetin, orkun usak, fırat kocaoğlu defans; servet çetin, rigobert song, hakan balta, sabri sarıoğlu, volkan yaman, uğur uçar, ismael bouzid orta saha; mehmet güven, arda turan, ayhan akman, mehmet topal, hasan şaş, cassio lincoln, okan buruk, tobias jan hakan linderoth, barış özbek, marcelo carrusca forvet; hakan şükür, ümit karan, shabani nonda, serkan çalık. uefa'da yolumuza devam ettiğimiz, ligde ise, lider sivasspor'un 1 puan gerisinde 36 puanla 3. sırada yer aldığımız 2007-2008 sezonu devre arasında kadromuza iki takviye var; biri ahmed barusso, diğeri ankargücü'nden afrika uluslar kupası'na giden rigobert song'un yerine genç emre güngör. takımda tabi ki eksikler çok. kalli transfer istiyor, yapılmıyor, yapılamıyor. sezonun 2. yarısının 5. haftasında uğur uçar sakatlanıyor, sezonu kapatıyor, ertesi hafta sağ bekte servet çetin oynuyor. görüldüğü üzere kadro oldukça yetersiz. bir çok maçta servet çetin sakat sakat oynuyor. rigobert song, afrika uluslar kupası'nda. yerine genç emre güngör ankaragücü'nden transfer ediliyor. 28. haftaya galatasaray, lider fenerbahçe'yle aynı puanda * 2. olarak giriyor. 28. haftada ali sami yen'de seyircisiz oynanan, servet'in ön libero oynadığı maçta 2 puan kaptırıyor. fenerbahçe'yle puan farkı 1'e çıkıyor. hafta içinde takım ankara'ya, çamur deryasına gidecekken, teknik direktör karl-heinz feldkamp istifa ediyor. yeni teknik direktör gelecekti, gelmeyecekti derken ankara 19 mayıs stadı'na, cevat güler, burak dilmen, nezih ali boloğlu yönetiminde; kalede; aykut erçetin savunmada; sabri-emre-servet-hakan orta sahada; okan buruk-mehmet topal-cassio lincoln-arda turan forvette; ümit karan-shabani nonda 11'yle çıkıyoruz. saha çok kötü, çamur, dakikalar geçiyor gol gelmiyor derken, 62. dakikada sabri çıkıyor, barış giriyor, 70'de okan buruk çıkıyor, hasan şaş giriyor, 78'de shabani nonda çıkıyor, hakan şükür giriyor. gol gelmiyor. ama sağlı sollu zorluyoruz kaleyi. 88'de hasan şaş sağdan kesiyor ortayı, ümit karan indiriyor, lincoln,o haftalardır eleştiren lincoln top yere düşmeden gelişine, sağ ayağının dışıyla kalecinin solundan topu filelerle buluşturuyor. galatasaray puan farkını azaltamıyor ama artmasına da izin vermiyor. 32. haftada fenerbahçe maçı var ali sami yen'de. o, 32.haftaya kadar içeride trabzonspor'u 1-0 mağlup ediyoruz. trabzonspor'u mağlup ederken yabancı oyuncumuz yok sahada. sağ açıkta ise yine 35 yaşındaki tecrübeli okan buruk var. tek golümüzü arda atıyor ama müthiş bir oyunumuz var trabzonspor karşısında, özellikle ilk 35 dakikada. maç boyu şut sayımız 22, kaleyi bulan şutlarımızın sayısı ise 11. 10 korner kullanmışız. rakip trabzonspor'un çektiği 7 şuttan kaleyi bulanların sayısı 1. bu arada lider fenerbahçe ise ankara'da ankaraspor'la oynuyor. 2-1 öndeyken kezman'ın yenikent asaş stadı'ndan kızılay'a kadar yolladığı top maçın kader anı oluyor. fenerbahçe 2 puanı ankara'da bırakıyor. son 4 haftaya girilirken iki takımın (fenerbahçe, galatasaray) puan sayıları eşit. sivasspor ise bu iki takımı 3 puan geriden 64 puanla takip ediyor. ali sami yen stadı'ndaki derbiden bir hafta önce, her iki takımda haftayı kayıpsız geçiyor. galatasaray atatürk olimpiyat stadı'nda istanbul büyükşehir belediyespor'u 3-0 geçiyor. feenerbahçe ise denizlispor'u kadıköy sükrü saraçoğlu stadı'nda 4-1 mağlup ediyor. ve sonunda 32. haftaya geliyoruz. galatasaray evinde avrupa'nın yeni prensini (!) konuk ediyor. sahada yine galatasaray'ın yetersiz kadrosu var. yapılan son çalışmada fenerbahçe balı'nın tutmasıyla birlikte lincoln sakatlanıyor. maçta oynayamayacak deniliyor. nitekim öyle oluyor. maça, kalede; aykut erçetin, savunmada: sabri, emre güngör, sevet çetin, hakan balta, orta sahada; barış özbek *, ayhan akman, mehmet topal, arda turan, forvette ise; ümit karan, shabani nonda ikilisiyle maça başlıyoruz. iyi başlıyoruz aslında. ilk yarım saatte en önemli pozisyonumuz emre güngör'ün savunmanın arkasına doğru muhteşem pasında, ümit karan'la geliyor. ancak direğe takılıyor 99 numara. biz saldırıyoruz. onlar kapanıyorlar. yaslanıyorlar, iyice kendi kalelerine. 37. dakikada sabri şişiriyor orta sahadan topu, volkan ile edu drecena paylaşamıyorlar hava topunu. volkan yumruklayamıyor. top ceza sahası içinde nonda'nın önüne sekiyor. nonda bir an düşünüp boş kalye topu kafayla yolluyor. 1-0 öne geçiyoruz. 90 dakika boyunca yine bir çok atağımız oluyor. kaleye 16 şut çekiyoruz. 8'i hedefi buluyor. 1'i gol oluyor. çubuklular ise 5 şut çekiyor. 1'i aykut'u zorluyor. bu arada o sezonki uğur üstüne beyaz formayla sahadayız. 33. haftada sivasspor maçı var. sivas'ta song'un kendi kalesine attığı golle 1-0 geriye düşüyoruz. ama yediğimiz gol hayırlı bir gol oluyor, bizim için, çünkü, o dakikaya kadar hiç bir şey üretmeyen bir takım var. golden sonra yükleniyoruz. kaçan pozisyonlar oluyor. ilk devrenin son 5 dakikasında baskıyı iyice arttırıyoruz ve şampiyonluk maçında 2 dakikada 2 gol bulup soyunma odasına 1-2 önde gidiyoruz soyunma odasına deplasmanda. 2.yarıda sivasspor o 2 golün şokunu atmış kalemize tehlikeli geliyor. 48'de aykut'un hatası, hakan balta'nın kayıp uzaklaştıramadığı, mehmet yıldız'ın dokunduğu top yine son olarak aykut'un ayağının kaymasıyla gol oluyor. 2-2. 52'de sağ ayaklı ayhan akman, sol ayağıyla, sol doksana inanılmaz bir füze gönderiyor. inanılmaz bir golle 3-2 öne geçiyoruz. ancak bu golden sonra sivasspor'un 3. golü de geliyorum diyor. 67'de sezer top düşmeden vuruyor. top direk dibine gidiyor. 3-3. inanılmaz bir maç oluyor sivas 4 eylül stadı'nda. 76'da maçın kahramanlarından ayhan, nefis bi topla barış'ı görüyor. barış, arda'ya veriyor. tekrar alıyor. tekrar veriyor. arda petkovic'le karşı karşıya kalıyor. 4. golü atıp hat-trick yapıyor. 21 yaşındaki 66 numara arda turan. bu golden sonra sivasspor'un gardı nihayet düşüyor. 88'de hakan şükür biraz ofsayt kokan bi topta petkovic'le başbaşa kalıyor. zor olmuyor kral için o topu gol yapmak. 3-5 bitiyor, ligin en az gol yiyen iki takımının mücadelesi. artık son haftaya girilirken saatleri sayıyoruz şampiyonluk için.son haftada rakip oftaşspor. ankara'da 2 puan kaptırmışız ligin bu genç ekibine. kimse demiyor ki arkadaş fener, avni aker'de trabzonspor'la oynuyor. nedense garip bi gerginlikle başlıyoruz maça. oyuncularımız da öyle pozisyon yok maçta. daha sonra trabzon'dan gol haberi geliyor. 1-0 öne geçiyor trabzonspor, fenerbahçe karşısında. biz de hemen akabinde hakan şükür'ün golüyle 1-0 öne geçiyoruz. meğerse hakan şükür'ün kariyerinin son golüymüş. adnan polat'tan başka kimse bilmiyor bunu ama tahmin edenler çok. daha sonra tam ilk yarı böyle bitiyor derken top savunmadan sekiyor. hakan balta sağ ayağıyla yaradana sığınıp 90'a akıl almaz bir şut gönderiyor. 2-0 yapıyoruz skoru. daha sonra dakikalar yavaş geçmeye başlıyor. kupamıza kavuşmak için dakika sayıyoruz. hakem uzatmaları da oynatıyor ve son düdüğünü çalıyor. şampiyon oluyoruz. kupamıza kavuşuyoruz. hocasız diyorlar, bu nasıl kadro diyorlar, başkan değişti diyorlar, lincoln sorunlu diyorlar, arda şımarık diyorlar , onlara rağmen şampiyon oluyoruz. çünkü biliyoruz ki biz hiç bir zaman solda nani, sağda robben, ortalarında sneijder, önlerinde drogba var diye şampiyon olmadık. biz yüreğimizle oynadığımız için, biz sahada maç kazandığımız için, biz teknik direktörümüz rakip takımın 11'ini esame listesinden öğrendiği için,biz galatasaray olduğumuz için, şampiyon olduk. biz transferlere değil yüreğimize güvendiğimizde, şampiyon olduk. ben, bu sene bu takımda hele fatih terim başındayken, bu yüreği görüyorum, bu arkadaşlığı görüyorum. ben bu sene yüreğimize güveniyorum. hasan şaş'a güveniyorum, ünal aysal'ın şirketlerine değil. ünal aysal'ın adamlığına güveniyorum. eğer bunlara güvenmeyen varsa hiç çıkmasın bizimle yola. kadromuzun yeterli olduğu yanılgı değil, doğru bir tespittir. çünkü bu 24 kişide teknik heyetle birlikte 30 kişide yürek var da o yüzden. biz şampiyonluğa yürüyoruz. o kupa bizim olacak. transferle değil, yüreğimizle alacağız o kupayı.