17
2016
Süper Kupa finalinin üzerinden 11 maç geçti.O maç sonrası bu takımın bir hücum planına sahip olmadığını ve gol atmasının bireysel becerilere ve bariz rakip hatalarına bağlı olduğunu söylemiştim.Ancak ilk resmi maç olduğundan kesin bir yargıda bulunmak istememiştim.
Öte yandan beğendiğim şeyler de yok değildi.Fiziki durum,ikili mücadele başarısı,koşu mesafesi gibi konularda fena değildik.
Ancak o maç sonrası olumsuz anlamda eleştirdiğim ne varsa hala söylemeye devam ediyorum.Yani bir hücum planına sahip değiliz.Amacımız sonsuza kadar paslaşmak -ki bu paslaşmalar genelde Muslera ve önündeki dört savunmacı arasında geçiyor-Orta saha ve hücum oyuncularımız yer değiştirmiyor,rakiplerin kucağında bekliyorlar.Topu ayağına her alanın da dikine oynama düşüncesi olmayınca kendi yarı alanımızda top çevirip duruyoruz.
Ligde kanatları en az kullanan takımlardan biri olabiliriz.Beklerimizi hiçbir şekilde hücuma sokamıyoruz ve Sneijder de olunca onun ısrarla sola kaçmasıyla tek kanattan gitmeye çalışıyoruz.Oyun genelde ortada sıkışıyor ve bu kapanan takımların işine geliyor.
Ceza sahasına da en az giren ve en az top yollayan takımlardan biri olabiliriz, üstteki takımlar arasında.Bruma'nın zorlamaları olmasa bu da mümkün olmayacak.Böyle olunca da Eren'i etkili kullanamıyoruz.
Top rakibe geçince birbirimize uzak kaldığımızdan etkili bir pres ve alanı daraltma uygulayamıyoruz ve rakipler orta sahayı kolay geçerek ceza sahamıza kolay geliyorlar.Zaten hiç güven vermeyen savunma hattımız da yediği gollerle bizi şaşırtmıyor maalesef.
Başlarda takdir ettiğim fiziki durum,mücadele,istek,hırs gibi konularda da birkaç haftadır geriye gitmeye başladık.Kısacası futbolun doğrularını yapamayan bir takımdan bu saydığım şeyleri de çıkarınca geriye hiçbir şey kalmıyor.