Hıncal Uluç'un yazısını okudum. "Gündüz Kılıç'ı, şu anda 7 yaşındaki bir çocuğa sorsan bilir ama onu kovanları hiç kimse hatırlamaz." demiş. Bundan 50 yıl sonra 7 yaşındaki bir çocuğa sorduklarında Fatih Terim'in hayatını anlatıcak ama onu gönderenlerin adını hatırlayan çıkmayacak. Futbolda profesyonellik mutlaka olmalıdır ama futboldaki asıl esas duygulardır. Ruh olmadan, aşk olmadan futbol olmaz. Biz 14 yıl şampiyonluk görmemiş ve aynı zamanda Türkiye'nin görmediği kupaları görmüş bir takımın taraftarlarıyız. En dibi de, zirveyi de biliriz. Fatih Hoca bu takıma başkan olarak döner inşallah. Çilek değil manav alsa göze giremez artık böyle bir yönetim. Babası işsiz kalan bi çocuk nasıl ağlarsa öyle ağladım. Yüzümüz de gülecek elbet. İki söz kaldı geriye. "Aslolan Galatasaray'dır." ve "Allah Kerim, Fatih Terim!"