Küçükken öz babam zamanında beni Ali Sami Yen'e götürürdü, ozamanlar üst üste şampiyonluklar yaşamışız. O muhteşem 4 sene de destan yazdığımız zamanlar takımın başında bir adam vardı ki duruşu, oyuna hakimi, babacan tavırları ile takımı ayağı kaldırmıştı. Bu takım o adamla yürüyordu ve bunu da herkes biliyordu. Seninle geçmişti çocukluğum, o 4 sene sonrasında BABAM yurtdışına tatile gitti, ne zaman gelicen diye sorsak kesin bişey demiyordu ama geldi yine, bu sefer birazcık tökezlesede takımın başında durdu, takıma sahip çıktı ama yine gitti, gönderildi. Çok üzüldük tabi doğal olarak, insan BABA hasreti çekmez mi hiç çeker tabiki. Düştük, toparlanmaya çalıştık, kalktık düştüğümüz yerden ama yetmedi, bir kurtarıcıya ihtiyaç vardı ki BABA sen geldin orda yine, ne de güzel geldin, bize nice mutluluklar yaşattın geçmişte yaşattığın gibi, ama noldu durup dururken ne güzel gidiyorduk be BABA neden gittin şimdi, neden bıraktın bizi, birbirimize yeterdik, bizim sevgimiz kalmana yeterdi ama olmadı be BABA sende gittin gönderildin, ama sen yine dönüceksin bunu biliyoruz, bizi yalnız bırakmayacaksın onlara inat gelip bizimle olacaksın, seni seviyorum BABA, kendine iyi bak, kendini çok özletme!

TERİM, BABAM