arkadaşlar herkese selamlar,

bu yazımda ne bir taktik,ne bir eleştiri,ne bir kadro tavsiyesi; hiçbiri yoktur.Sadece içimi dökmek istedim.

yine klasik bir kadıköy macerasından sonra yazma ihtiyacı hissettim.

evet dediğim gibi malesef bu iş klasikleşti ve artık iyice kabak tadı vermeye başladı.Söylemeye bile dilim varmıyor ancak dünkü futbolumuz tam bir yüz karasıydı ve utanç vericiydi.

düşünün tam 14 sene...evet kocaa bir ömür neredeyse..1999 dan beri en büyük rakibini deplasmanda devirememek hiçbir büyük takım için kabul edilemez.İstatistiklere bakmadım ama feneri 14 senedir kendi sahasında yenemeyen başka takım varmıdır acaba?Hiç sanmıyorum,varsa da düşüp-çıkan birkaç takım olabilir ancak.

şimdi asıl canımı sıkan konu ise,hem yöneticilerimizin hem de birçok taraftarımızın''ya feneri orda yenmesek de olur,biz sezon sonuna bakarız'' zırvası...tabi ki sezon sonu önemli ama bir takıma karşı bu adar aciz duruma düşmeyi,bu kadar dalgayı içine sindiren varsa ben ona birşey söylemeyecğim.Kabul edelim ki bu iş artık onur kırıcı duruma geldi.haa onursuz bir camiaya karşı bu duruma düşmek ise en beteri oluyor.

ben kendi adıma,her sene,artık olacak,bu sefer onları yeneceğiz demekten sıkıldım.Hele dün farkettim ki,  bu durumı öyle kabullenmişiz ki kalabalık bir galatasaraylı grup olarak maçı izledik ve hepimiz de gayet normal bir sonuç gibi kanıksamışız ve maç sonunda yorum bile yapmaya gerek duymadan öpüştük vedalaştık ayrıldık.Bugün hiçbir fenerbahçeli arkadaşım ne beni aradı ne mesaj attı kızdırmak için.yani bu durum o kadar normal sıradan bir hal adı ki adamlar kızdırmaya bile gerek görmüyor artık.

Sizleri bilemem ama bu bana ağır geliyor.