Çok şükür renktaşlarım. Eğrisiyle doğrusuyla şampiyonlar liginde 2.turdayız. Bize bu zaferi yaşattıkları için başta teknik direktörümüz Fatih hoca olmak üzere tüm futbolcularımızı ve yönetimimizi kutluyorum.

Senelerce şampiyonlar liginden bu kadar uzak kalmışken ikinci tura yükselmemiz bana göre önemli bir başarı. Hele hele ilk 3 maçtan sadece 1 puan aldığımız düşünülürse takdire şayan.

Bir takım düşünün rakip kim olursa olsun son 4 maçından 10 puan almış. 1 maçı balçığın içinde oynamış. Penaltılar kaçmış, old trafford da 2 tane penaltısı verilmemiş, direkleri dövmüş, İstanbul’daki braga maçında da rakibe top yüzü göstermemiş. Belki çoğunuza polyannacılık gibi gelir ama 6 maçta oynadığımız futbolla bence grup lideri olmalıydık.

Bu maçta beni en mutlu eden şey ise maç içerisinde bir B planımız olduğunu görmek oldu. Zira Fatih hoca hiçbir maçta bu kadar oyuna hükmeden değişiklikler yapmamıştı. Fakat eminim ki maçtan mağlup veya elenmiş bir şekilde ayrılsaydık Aydın’ın ne işi var maçta diyecektik. Benim için asıl önemli olan klasik bir 4-3-3 e dönmüş olmak. Her zaman böyle olmalı demiyorum. Fakat özellikle şampiyonlar liginde maçlara bu şekilde başlamalıyız. Tabi bu benim fikrim. Fatih Hoca en iyisini bilir.

2000 li yıllarda yine Galatasaray lig’de vasat futbol oynarken Avrupa’da döktürüyordu. Herkes bu durumdan şikayetçiydi. Peki neden Avrupa’da çok kolay bir şekilde sonuca giden bir takım ligde aynı seviyede değil? Tabi bundan oyuncuların bakış açısı ve teknik taktik bilgi önemli. Fakat önemli olan şeylerden bir tanesi de oynadığınız takımlar ve maçı yöneten hakem.

Düşünün bir Karabükle veya Gazianteple maç yapıyorsunuz. İlk yarım saat zaten herkese tolerans hakkı. Yani rakip takım futbolcuları istediği kadar tekme tokat yumruk çelme her türlü hareketi yapabilir. Maçın başı olduğu için uyarı gelir. Neden çünkü ilk defa yaptı garibim. Bir defa daha yaparsan atarım. Yani önce bir tekme atar. Adamın ayağını kırar veya sakatlar oyundan düşürür. Sonra bir daha yapmayacağım  der. Bizim şampiyonlar liginde gördüğümüz kartlara bakarsanız birkaç tanesinin daha ilk 10 dakikada geldiğini görürsünüz.

Malesef ligimizde futbol oynamayı düşünen takım sayısı çok az. Hepsi oynatmamak için ne kadar çirkeflik varsa yapıyorlar. Gaziantep maçında dikkat ettim. Daha maç başlayalı 10 dakika olmuş. Kaleci Mahmut zaman geçirmeye çalışıyor. Pes artık. Yatan kalkmıyor. Hakem desen zaten uçmuş. Yani demem o ki futbol oynamayı düşünen takımlara karşı zaten kendi üstünlüğümüz ortaya çıkıyor. Çünkü iki tarafta oynuyor bu oyunu.

Bir diğer etki ise hakem. Şampiyonlar liginde hakem konusunda canımız yandı. Fakat adamların ortak bir yönü var. Maça çok az etki etmeye çalışıyorlar. Oyunun akışını bozmamaya özen gösteriyorlar. Zırt pırt düdük çalıp milleti çileden çıkarmıyorlar. Hep arka planda kalmayı tercih ediyorlar.

Bizde maç içerisinde galiba en çok ismi geçen hakem oluyor. Maça çıktıklarında kendilerini bir halt zannetmeye başlıyorlar. Sağ olsunlar maçında her saniyesinde varlar. Dikkat edin Avrupa’da topun oyunda kalma süresi ne kadar biz de ne kadar?

İşte Türkiye ligiyle şampiyonlar ligi’nin farkı ortada. Bir yanda futbolun güzellikleri ama diğer yanda futbolun çirkeflikleri. Böyle bir durumda Avrupa’da daha başarılı olmak hiç te ilginç değil bence :) 

Saygılarımla,