Evet başlığı doğru okudunuz, bu sözü söyleyen benim. Farkettiyseniz yıllardır Fatih Terim’i en çok savunan yorumları yapmış üyelerden birisiyim. Terim çocukluğumdan beri hep örnek aldığım hayranlık duyduğum bir lider. Onun sahanın kenarında gözlerinden hırs püsküren, kendine inancı tam ruh halini ve çalışmaktan asla korkmayan kişiliğini hep takdir ettim. Tarihin de yazdığı gibi son 20 senede ki büyük başarılarımızın nerdeyse hepsinin altında onun teknik direktör olarak imzası bulunmakta.

Terim’i sevenler olduğu gibi, ondan nefret edenler de bir hayli fazla. Olabilir; herkesin sevmesini zaten beklemiyorum. Terim’den en çok nefret edenler genellikle rakip takım taraftarları ki bunu anlamak da gayet normal. İşin garip olan kısmı ise maalesef kendi camiamızda da onun başarılarını hazmedemeyip ona alenen veya gizli olarak düşmanlık besleyen oldukça fazla insan var. Özellikle bir takım liseli tayfanın kendilerini kulübün yegane sahibi olarak görmelerinden ötürü, kulübe en fazla hizmeti yapmış “elemanı” bir kalemde harcayabilmis olmaları başlı başına bir skandal ama elden ne gelir. Baronların dediği oluyor taraftarın değil.

Şahsi görüşümdür, Ünal Aysal’ın yaptığı en büyük hata da bu liseli tayfaya uyarak kendi bindiği dalı kesmesidir. Son iki yılda kazanılmış sportif başarılar Aysal'ın o koltukta daha bir rahat oturmasını sağladı. Finansal performans, yönetim sorunları ve çatlaklar konuşulduysa bile uzun süre gündemi meşgul etmedi.  Bütün bunları hepimizden çok iyi bilen Aysal, yine de bildiğini okumaktan çekinmedi ve imparator için uzunca süredir tasarladığı tasfiye planını devreye soktu. Özellikle sezon ortasında yapılan bu kritik hoca değişikliği maalesef Süper Lig’de erken havlu atmamıza neden oldu. Bunun birinci suçlusu elbette süreci yönetemeyen Aysal ve ekibidir.

Peki, bütün bu yaşananlarda Terim’in suçu varmıdır? Elbette vardır, hatırlarsanız yıllar önce milli takımdayken de yine ek olarak bir takım çalıştırmaktan bahsetmişti. Neticede gruplardan çıkamamış ve bu konu fazla gündeme gelmemişti. Ama belli ki Terim bu hayalinden vazgeçmemiş. Üstelik bir de emir Başbakan’dan gelince, kulübünde hayır deme lüksü kalmamış ve amacına ulaşmıştı. Eli güçlenen Terim böylece Aysal’a atar yapabilme cüretini buldu, Aysal’da tam fırsatını yakalamışken Terim’i gönderdi ve olan bizlere bu camianın gerçek sahiplerine oldu.

Herşeye rağmen Terim’in şu an takımın başında olmasını o kadar çok isterdim ki… Keşke yine o kulübede olsaydı da maçlarda imparator diye onun tezahüratını yapsaydık. Rakiplerimiz onun korkusundan maçlarda kuzu gibi davransa ve en önemlisi bütün oyuncularımız adam gibi futbol oynasa ne güzel olurdu. Çünkü bütün bunları aynı anda sağlayabilecek hoca sayısı oldukça kısıtlı. Fakat maalesef Terim’in bize önümüzde ki 2-3 sene içinde dönmesi çok düşük bir ihtimal. Başkanlığa Ali Dürüst bile seçilse Terim’in milli takımı bırakabileceğini sanmıyorum. İkisini birlikte yürütmesi konusunda da hiç bir başkanın hoşgörülü olacağına ihtimal veremiyorum. Gelirse de tekrar 2. döneminde yaşadığı fiyaskoyu yaşacağına dair büyük endişe taşımaktayım.

Kısacası: artık gercekçi olmamiz gerekiyor. Terim dönemi artık sadece hatıralarımızda yer etmelidir. Bundan sonra takımın sürdürülebilir başarısı için bütün camia kenetlenmemiz gerekmekte. Mevcut başkan ve hoca en iyi alternatiflerden olmasa da taraftar olarak takımımıza sahip çıkmalıyız. Hoca ve Başkan konusuna değinmişken, futbolcular konusunda da hasssasiyet göstermemize gerek olduğu kanaatindeyim. Bugün beğenmediğimiz Burak, Selçuk, Umut, Hamit, Emre gibi oyuncular mevcut yerli statüsünde ki sayılı oyunculardan bazıları. Bunların alternatiflerini kendi içimizde yetiştirmedikçe veyahut dışardan bulup takıma monte edemedikçe bunları kullanmak zorundayız. Yuhalayarak, takımdan azıtarak başarı yakalayamayız.

Vakit kentlenme vakti

Saygılar