Merhaba Galatasaray’lılar. Yine bir sezon bitiyor. Özellikle başarısız geçen sezonlarda ilkyardıma transfer haberleri koşar. İbrahimoviç, Pepe gibi alınması çok zor oyuncularla gündem meşgul edilir, sonrasında ne stil ne de yıldız potansiyeli açısından hiç bu oyunculara benzemeyen oyuncular transfer edilir. Taraftar kısa süre bir umut gaza gelir, sonrasında sonuca göre ya yönetimin ya da Teknik Direktörün istifasını ister. Bazı oyuncular kova, asla bu formayı giymemelilerdir, bazı eski oyunculardan da yüzleri eskidiği için başarısızlığın mimarıdır.

    Peki ne yapmalı? Öncelikle kabul etmek istemesemde (insanları meta yerine koymayı istemesemde)futbolcular özelliklerine göre maddi değerleri olan insanlardır. Bu insanların hukuki değerleri olan sözleşmeleri var. Sen bir oyuncuyu takımında istemiyorsan, bu oyuncuyu kötülediğin sürece kendi ürününe zarar vermiş olursun. Öncelikle gönderilmesi kararı olan oyuncuyu medya üzerinden yıpratmayacaksın. Yaşı ve değerine göre kiralama, satma, sözleşme feshi yöntemlerini kulübü en az zarara uğratacak şekilde organize edeceksin. (Bunların türlü türlü yolu var, yapan yapıyor. Çin,Rus,Arap piyasası, oyuncunun kendi ülkesi, gençse kendini gösterebileceği ligler,Enes ve Emrah örneği, bazı menajer yöntemleri v.s v.s) Daha sonra yapılacak transfer listelerini oluşturacaksın. Belirlediğin özelliklere yoğunlaşacaksın, listende stoper varsa alacağın bütün stoperler aşağı yukarı benzer özellikte olmalı. Yani sen teknik, sol ayaklı, uzun boylu stoper diyerek Vida, Hugo derken gelen oyuncu Ahmet Çalık’sa burada bir plandan söz edemeyiz. Elindeki kalecilerin sayısı, stoperlerin sayısı, özelliklerine göre orta saha sayısı, kanat bekleri kanat açıklarının sayısı ve santrafor sayıları belirlenir. (Bunu neden tek tek yazdım çünkü stoperimizin bittiği Kewell’ın stoper oynadığı ve santraforsuz kaldığımız Pino’nun santrafor oynadığı sezonumuz var) Buraya yapılan transferler kamp dönemlerine yetişecek şekilde transfer edilir. Güç dengesi önden planlanmış sayısı bol hazırlık maçları ile ideal kadro bulunmaya çalışılır. Eğer iyi bir takım oturtulursa sezonun keyfine bakılır…

   Peki genç oyuncu nasıl kazanılır. Önce A takıma potansiyelli (belli sayı dengeleri dahilinde) gençler alınır (zamanının Mehmet Topal’ı,Hasan Kabze’si). Bunlar gerekmedikçe onbire zorlanmaz, hazırlık maçları,kupa maçları, kopartılmış maçlar gibi maçlarla formaya ısındırılır. Ve zamanı geldiğinde (Linderoth’un sakatlığı gibi) bir pozisyondan devşirme ya da potansiyeli sınırlı oyuncular yerine bu oyunculara şans verilir ve kendilerinde ısrar edilir.. Devşirmelerle zaman kaybetmek bazen günü kurtarsa da geleceği kurtaramaz.

   Peki genç takımdan oyuncu nasıl takıma kazandırılır. A takımın yıllık planlaması yapıldığında olası aksaklıklarda oynayacak oyuncuları en baştan altyapı hocaları ve A takım hocası beraber belirler. Yani senin üç sağbekin varsa üçü birden sakat veya cezalı duruma düşerse genç takımdaki oyuncu orada oynar. İkisi takımdan uzaksa ilk on sekize bu genç kendisinin gireceğini bilmelidir. Böyle bir mekanizma oturtulduğunda biz hiç şans bulmadan demoralize olmuş oyuncuları Anadolu takımlarından düşüş halinde görmeyiz. Oyuncunun gerçek kalibresi ortaya çıkar başarırsa zaten kulübün değeri olur başaramazsa kendi yeteneğine göre bir kariyer planlaması yapar.

  Biz bu tarz plan yapmadığımız için Benfica, Porto gibi oyuncu bulamıyoruz. Ya da genç takımlarda çok başarılı olmuş oyuncuları kaybediyoruz. Bu insanları hem bir değer olarak kaybediyoruz hem de hep haksızlığa uğramış psikolojisi ile bir ömür geçirmelerini sağlıyoruz. İyi planlamayla, hem daha ekonomik hem de daha iyi işler yapmak mümkün. Yeter ki istensin…

Mutlu Günler Bizim Olsun!                                                                                                                                        Twitter: @offensus