Henüz 6 yaşındayken konuşmayı bile yeni öğrenmişken "Re re re ra ra ra Galatasaray Galatasaray Cimbombom" marşını söylerdim.Galatasaray'ın ilk 11'inden yedeklerine kadar bütün futbolcularını ezbere bilirdim.Hani doğuştan Galatasaraylı derler ya,işte o kılıfa uyanlardanım.Odamın her bir yanı sarı-kırmızı formalarla,yatak örtüleriyle,perdeleriyle doluydu.Hayatımın önemli bir köşesi futbol ve Galatasaray oldu.Hani küçükken dayılarımız,amcalarımız "Fenerbahçeli olursan ne istersen alırım" diyerek kandırmaya çalışırlardı ya...Hayatımın en saf,en kandırılabileceğim döneminde bile Fenerbahçe'ye bir kez olsun aklım kaymadı...Ben ki ailesindeki bütün fertler Fenerbahçeli olmasına rağmen kendimi bildiğimden beri Galatasaray'dan şaşmamış birisiyim.Bütün ikna çabalarına rağmen vazgeçmedim,vazgeçmeyeceğim!

Yaşım ilerledikçe Galatasaray'ı tutarak çocukluğumun en iyi kararını verdiğimi anladım...En çok da Metin Oktay'ın hikayelerini dilnedim...Metin Oktay ben küçükken vefat etti.Onu izleyememek hayatımın en büyük eksiklerinden bir tanesi...Fenerbahçe'nin ona tam iki kat para teklifine karşın herşeyin para olmadığını kanıtlayan mihenk taşlarımızdandır.Boşuna hala maç esnasında stadı"Taçsız Kral Metin Oktay/Tek aşkıydı Galatasaray/Senin gibi Cimbomlu'yu/Unutur mu bu taraftar?" marşıyla inletmiyoruz!

Prekazi'ler,Simovic'ler,Uğur'lar,Tugay'lar kalbimizde büyük yer etmediler mi?

Kova Hayrettin'leri görmedik mi?

14 sene şampiyonluğa muhtaç kalmadık mı?

Kaldık...

Ama Galatasaray'ın o tarif edilemez birlik ruhuyla hepsinin üstünden geldik...

Hatırlıyorum da UEFA Kupası'nı aldığımız sene,bütün Türkiye Galatasaray'a kilitlenmiş,bütün Türkiye Sarı-Kırmızı'ya bürünmüştü.Bizler paranın,ismin azimle,birlik beraberlikle,emekle alt edilebileceğini Galatasaray'dan öğrendik.Overmars'lara Bergkamp'lara,Seeman'lara,Henry'lere karşı Hakan'ımızla Hagi'mizle,Taffarel'imizle,Hasan Şaş'ımızla cevap verdik.Canımızı dişimize takar gibi,"çıkık omuzlarla" savaştık.Çanakkale Savaşı'nda İngilizlerin üst düzey silahlarına karşılık,Türklerin iman dolu kalpleriyle;kazmayla kürekle cevap verdik.Adeta Çanakkale Savaşı'nı bir kez daha yaşadık Kopenhag'da!

Kopenhag;sadece UEFA Kupası'nın değil,azmin,inancın,birliğin,dostluğun,gücün zaferidir.

2000 sonrasında hızla yükseleceğini düşündüğümüz başarı ivmesinin hızlı düşüşü,Galatasaray'ın dünyadaki popularitesini sekteye uğratsa da Türkiye denilince akla gelen tek takımın Galatasaray olması hala ne kadar büyük bir takım olduğumuzun göstergesidir.Biz ki tek bir yabancı oyuncu oynatmadan karşımızda 5-6 yabancı futbolcu oynamasına rağmen şampiyon olmuş bir takımız.Real Madrid'lerin,Milan'ların,Juventus'ların Ali Sami Yen Stadı'nda dizlerini titreten,futbolun sadece 90 dakika oynanan bir spor olmadığını kanıtlayan Türkiye'nin en büyük takımıyız.Bizim 11 senelik Kadıköy hezimetimizi kendilerini üstün görmek için pay biçenlere sus payı olduğunu açıklamamıza gerek var mı?

Micheal Platini:"Küçük takımlar büyük takımları yenmeleriyle,büyük takımlar aldıkları kupaları konuşur."

Galatasaraylı olmak için bir neden daha!

Galatasaray,önce Türkiye'ye bu sene de Avrupa'ya futbolun holiganlık olmadığını gösteren,coşkunun 90 dakika hiç susmadan,ses telleri kopuncaya kadar takıma destek vermenin ne demek olduğunu bilen bir takımdır.Geçen sene,mağlubiyet halinde bile oyuncularını çiçeklerle karşılayan,alkışlarla uğurlayan futbolun güzel yanlarını sergilemeye çalışan bir taraftara sahip olması da Galatasaray'ı büyük yapan en önemli unsurlardan!

İnsanların birbirini öldürmeye,katletmeye ufacık bir neden aradığı günümüzde,futboldaki şiddeti coşkuya,eğlenceye çeviren bir kulüptür Galatasaray...

Rakipleri Avrupa'da mücadele ederken,Avrupalı bir takımı tutan diğer Türk takımlarına inat (!),Türklük gurur ve şuurunu yaşayan Avrupa'ya karşı kırmızı-beyaz bayrağımızı dalgalandırdığı için o takıma destek veren bir taraftara sahiptir Galatasaray...

Toplum meselelerine duyarlı,birlik beraberlik içerisinde,sosyal yardım kuruluşlarıyla birlikte çalışan bir takımdır Galatasaray...

Kendi camiasından bir İmparator yaratan tek takımdır Galatasaray...

Saymakla bitirilemeyecek bir yaşam biçimidir Galatasaray...Galatasaraylı olduğum için kendimle gurur duyuyorum...Ve taraftarımıza yeni sezonda galibiyette sevindiği gibi mağlubiyette de metanetli olmayı diliyorum.Eğer mağlubiyetlerimizde stadı yaksaydık,futbolcularımızla kavga etseydik,sokaklarda rakip takımın formasını giyen vatandaşlarımıza saldırsaydık o zaman biz Galatasaraylı olmazdık...Biz üzüntümüzü kendi içimizde yeri geldi mi hıçkıra hıçkıra ağlayarak,yeri geldi mi eleştiri yaparak yaşarız...

Ve bizler Türk takımları'nın Avrupa'da başarılı olmasını öncelikle bir Türk olarak isteriz.Unutmamalıyız ki ne kadar ezeli rekabet olursa olsun Avrupa'ya karşı Türkiye'yi bir bütün olarak göstermeliyiz.Galatasaraylılık bunu gerektirir...Rahmetli Özhan Canaydın'dan bize kalan en güzel miraslardan birisidir Play-Off ruhu...

Ve bana yakışan Türk bayrağını Avrupa'da dalgalandıracak olan başta kendi takımım olmak üzere,Fenerbahçe'ye,Eskişehirspor'a ve Bursaspor'a ve Trabzonspor'a başarılar diliyorum...