Gündüz Kılıç Galatasaraylı olmayı şöyle tanımlamıştı;

“Bilirsiniz ki her insanın ayrı bir huyu, ayrı bir karakteri olduğu gibi, her futbol takımının da kendine has bir karakteri vardır. Biz sizlere burada Galatasarayımızın huyunu suyunu açıkça ve iyice anlatabilirsek, onu adamakıllı tanıyıp, inşallah senelerce dost geçinirsiniz. Galatasaray bir his takımıdır. Renklerine aşık birbirlerine seven futbolcuların takımıdır. Galatasaray feragat ve fedakârlıklarla çalışacak futbolcuların takımıdır. Galatasaray şımarıkları, kendini beğenmişleri, yalnız kendini düşünenleri sevmez. Kısacası Galatasaray, bir halatı hep birlikte çekenlerin, hep birlikte üzülüp, hep beraber sevinmesini bilenlerin takımıdır.”

Bu sözleri oturup defalarca okumuşluğum vardır. Fakat ilk okuduğumda da şu satırları yazarken de aklıma gelen ilk isim her zaman Metin Oktay olmuştur. Sanki her cümlesi onun Galatasaraylılığı için bir tasvir niteliğindedir. Gündüz Baba oturup gelecek kuşaklar için bir model yaratmış onu da tam kalbimizin ortasına işlemiştir. Bu öyle büyük bir sevgidir ki yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi çekeriz ciğerlerimize. Haykıracak nefesimiz kalmasa bile kalbimizde büyür sevgiyle.

Metin olmak, adam olmakla eşdeğerdir bizim için ve adamlık cinsiyet değil kesinlikle karakter meselesidir.

Öyle üç kuruş para kazanıp mekan kapatmakla olmaz Galatasaraylılık, kefen giyerim Galatasaray forması giymem diyenlerin bir iki sene daha para kazanmak için tükürdüklerini yalaması hiç değildir.

Bizim için Galatasaraylı olmak Metin gibi son maçında on dakikalığına da olsa ezeli rakibinin formasını giyerek veda edebilmektir. Ve diğer ezeli rakibimiz Beşiktaş’ın tekrardan kırmızı beyaz formayla sahaya çıkabilmesi için gerekirse canını vermektir. Çünkü Galatasaraylılık Metin olmayı gereklilik sayar.Ve Metin olmak, varsın Atamızın yüzü yere gelmesin diyecek kadar onurlu, Denizler asılmasın diye imza toplayacak kadar insanca bir duruş meselesidir.  

Takım kötüyken tribüne oynayıp kendini kurtarma çabasında olanları sevmeyiz biz ve sevdiklerimiz takım olarak batmayı göze alanlardır. Öyle kuruş hesabı yapanları da barındırmayız aramızda, beşyüz küsür dolar mıydı neydi hala utançla aklımızda?

Rakibinin önerdiği iki buçuk kat paraya rağmen güle oynaya Galatasarayımıza imza atabilmektir Metin olmak. Öyle büyük paralara ‘Bizi sevenleri üzmeyelim baba’ diyebilecek kadar, paradan çok daha değerli bir sevgi vardır aramızda.

Onca yokluk içinde iğne iplikle 10’nun numarasını yazacak kadar sevdik biz Metin olmayı, en sevdiklerimize bile; tabi ki Galatasaray, çünkü o daha vefalı diyebilecek kadar da feda ettik her şeyi. Zaten aşklar hep yalan dolandı ve sonu hep acı hüsrandı.

Ve bize her sevdadan geriye sadece ‘Metin olmak’ kaldı…

@verazone