Sevgili Galatasaray'lılar,

Geçtiğimiz Pazar, İzmir'de havaalanı sarı-kırmızılı forma ve atkılara bezenmişti. Biri de bendim. Kanatlanmış İstanbul'a uçarken ne kadar keyifli idim bilemezsiniz. Yanımda oturan Fener'li yolcunun hiç de onaylamadığım görüşleri keyfimi kaçırmamış, büyük coşkuyla gelmiştim İstanbul'a...Öyle ya, uzun yıllardır ilk kez bir Fener maçını canlı olarak izleyecek, belki daha da önemlisi Arena'yı görecektim ilk kez...

Sevgili Mehmet'e beni Nevizade Sokağına götürmesini söyledim.  Ve gittik...Aman yarabbim o ne güzel yer öyle!  Yer-gök sarı-kırmızı ve cim-bom...

Şarkılar, türküler söyledik. Abbas'ın yerinde GS'lılığımızı yaşadık doyasıya...

Zaman yaklaştı, Arena'ya doğru yollandık...

Bu nasıl tesis? İçeriye girince Kendimi sanki başka bir gezegende hissettim. Ankara'nın, İzmir'in stadyum müdür ve sorumluları gelsin, stadyum nasıl işletilir öğrensinler... 1, 2 değil, 3. Kategoriden olan biletimde yazılı kapıdan girdim, güvenlikler  "hoşgeldiniz, şu taraf lütfen" dediler, o tarafta dikine ve enine sayıları takip ederek gidip yerimi buldum.

Tıpkı "tiyatroya" gider gibi...

Ankara'da 15000 kişinin anasını ağlatanlar 55000 kişiye istenirse  nasıl rahatça maç izlettirilebileceğini   zahmet edip gelsin ve öğrensinler...

Maç sonrası da hiç de söylendiği gibi değildi. 9 da maç bitti, ben 9.30 da Taksim'deydim...Metro girişinde bir miktar izdiham vardı. Sanırım buraya bazı önlemler gerekli. Ama unutulmamalı ki, dünyanın neresinde olursanız olun, maç çıkışlarında sorun yaşarsınız...

Maç mı nasıldı? Maç gönlüme büyük bir yara olarak kazındı. Gece son uçağa yetişebilmem çok riskli olduğundan dönüş biletimi  otobüsten almıştım. Mutlu olsanız bir şey değil. Ama o 9 saatlik otobüs yolculuğu yaşamımın belki en büyük sıkıntılarından biri oldu...

.....................

1965 yılı idi. Ankara'da harçlıklarımdan biriktirdiğim paralarla maça gittiğim yeni yetme yıllarımdı. 2 arkadaşımla Hacettepe-GS maçına giderken yaşıyacaklarımı tabii ki bilmiyordum.

Turgay Şeren, Metin Oktay, Yılmaz Gökdel, Mustafa Yürür, Turan'lı GS kadrosu müthiş bir maç çıkarmıştı o gün. Tam 11 şut direkten dönmüştü. Kaleci Baskın (belki de Sürhat olabilir)'ın ve defans oyuncularının orasına-burasına çarpıp çıkan toplar da işin cabası idi. O gün, 90. Dk.da Hacettepenin ilk ve son atağında 2 oyuncu Turgay'la karşı karşıya kalıp  aralarına  paslaşarak gole uzanmışlar ve o maçı GS 1-0 kaybetmişti.

Ben bu maçı aradan geçen yarım asırda unutamamışımdır.

3 gün önce Arena'daki Fener maçı da benzer şekilde kazındı belleğime. Belki şimdi yarım asır vaktim yok ama, yine de yaşamım boyunca unutamıyacağım bir hikaye oldu. O kaos gecesini, Taksim'de vakit geçirişimi, servisle Alibeyköy'e geçişimi, Feribotu, o geceye ait hiçbirşeyi unutamıyacağımı sanıyorum. Hele de şampiyonluğa ulaşamazsak.

Şampiyonluğa nasıl ulaşılır? Aslında bu imkansız, hatta zor bile değil. Zira GS'ımız bu M.Ali Paşa Kupasında tüm rakiplerinin açık ara önünde futbol olarak.

Bu hafta  galip gelmek şart...Rakibimiz de galip else bile önümüzde lehimize bir fikstür oluşuyor. Daha sonraki 2 maçı biz Trabzon ve BJK ile evimizde oynarken FB aynı rakiplere deplasmana gidiyor. Bu 2 haftadaki bir beraberlik teklemesi bile bizi 5. Maç sonrası şampiyon yapıyor. En kötü olasılık ise olayın son maça kalması. Bundan da korkmuyorum. Bir arkadaşımızın yazdığı gibi ilahlar Fenerli de olsa, oynadığımız 3 maçta da ezdiğimiz Fenerle oynıyacağımız 4. Maçtan da korkmuyorum.

BJK ya denilebilir ki, şu iki maçta Feneri her tökezlettiğiniz her maç için Arena 1 yıl size. Şaka söylemiyorum. Her işin bedeli olması tabiidir. Balıklama atlarlar.

Yaw Şükrü efendi bu dediğin "teşviğe girer, 58 ne olacak" mı diyorsunuz?   

Dostlar siz de pek safsınız. Bu ülkede "sahaya intikal etmeyen" her türlü teşvik ve şike serbesttir!...58 i Demirören'e rica edersiniz bu gece 02.00 de kaldırılır.

Durun daha neler göreceksiniz. Adalet terketmiştir futbolumuzu. Geriye dönmemek üzere.   

Hepinize saygı ve sevgilerimi iletiyorum.