Sevgili Galatasaray’lı dostlarım,

İlginç ve her yönü ile şaşırtıcı bir lig izlemekteyiz. O derece ki, özellikle Sevgili  Galatasaray’ımız yönünden inanılmaz ve adeta maddenin tabiatına aykırı görüntüler oluşmaktadır.

Geçen yıl taraflı-tarafsız herkesin kabul ettiği güzel bir futbolla şampiyon olurken saptadığımız özellikle kanatlarla ilgili olan aksamaları dikkate alınarak yapılan Amrabat ve Hamit transferleri ile “rüya” diye tanımlanan takım oluşturulmuş, bu şekilde bu yıl şampiyonluğun cebimizde olduğu sanılmıştı.  Ancak oynanan futbolun geçen yılın gerisinde oluşu can sıkar olmuş, buna rağmen rakiplerimizin cömertlikleri sonucunda ilk yarı lider bitirilmiş idi.

Daha sonra ara transferde yönetimimiz inanılmaz transferlere imza atmış, dünya çapında yıldızlar Drogba ve Sneijder kadroya dahil olmuştu.

Ancak, şimdi bakıyoruz ki,  tüm bu takviyeler beklenen neticeyi vermemektedir. Çirkin hakeme karşı bir başkaldırı niteliğindeki Ordu maçı 2. yarısı dışında iyi futbol oynanılamamaktadır.

Hele şu son Eskişehir maçı kötü futbolumuza tuz biber ekmiştir. Gençlerbirliği maçında inanılmaz şanssızlıklar ve yeteneksizlikler yaşanmıştır.  

Böyle bir kadro, dünya yıldızları neden bu denli etkisiz, kötü futbol oynıyabilmekte, nasıl bu golleri kaçırabilmektedirler?

1. Geçen yıla göre takımın kimyası, oyuncuların birbiri ile uyumu bozulmuştur. Uyum   her zaman pahalı transferle sağlanabilen bir olgu değildir maalesef. Uyum bazan aşağı bir seviyede dahi sağlanabilirken, bazan da büyük transerlerle sağlanamamaktadır.  Bursaspor’un şampiyon kadrosunu düşünün. O yıl 8. Olan takımımıza Bursa’dan bir oyuncu alır mıydınız? Ama Bursa o kadrosu ile nefis bir uyum yakalıyabilmiş ve şampiyonluğa kadar da koşabilmiştir. Bu yılki BJK nın feda ekibi de bizim yarımız etmez değerine karşılık bir uyum yakalamış durumdadır   

2. Takımda tembel oyuncu sayısı artmıştır. Üstün nitelikleri nedeniyle her takımda tembel oyuncu bulunabilir. Yıllar önce Metin Oktay böyleydi. Yakın zamanlarda Hagi ve Alex de bunlara örnektir. Ama bugünün fizik mücadeleye dayalı futbol sistemlerinde hiçbir takımın bünyesi 1 den fazla tembeli kaldırmamaktadır.  Ama maşaallah bizde Burak, Drogba, Sneijder, Amrabat… Bunlar hep tembel adamlar. Savaş hep generallerle kazanılmaz. Er de lazımdır.  

3. Bu dünya çapında transferler sistem bocalamasına neden olmuştur. Terim’i 4-3-1-2 tarzında bu sayıca ve fizikçe eksik orta saha oyun kuramadığı gibi  büyük bir defans güvensizliğine yol açmış, takımın düzeni iyice aksamıştır. Bu geceki maça 4-4-1-1 ile başlanmış, sonra panik değişikliklerle doldur-boşaltlı çapaçul ve “0” puanlı final izlenmiştir. Yani bir sistem bunalımı oluşmuştur.

4. Ve nihayet Melo’nun,Hamit’in bir türlü form tutamaması, cezalar, şanssızlıklar, Amrabat’ın yarattığı hayal kırıklıkları da eklenince takımımız bir türlü silkinip seriye geçememiştir.   

Fikstüre baktığımızda avantajımızın süratle eridiği görülmektedir. FB maçı öncesi 7 haftaya bakıldığında şu kadroyu tehdit edebilecek bir maç bulunmamaktadır. Ama bu maçları kazanabilecek miyiz? Şu Gençler maçından sonra, bunca şanssızlık, bunca yeteneksizliği gördükten sonra  “evet”  diyebiliyorsanız sorun yoktur.  Saraçoğluna 4 puan farkla gidip kupaya orada uzanmak gerekir. Elimizde avantaj kalmamıştır. Bundan sonra tıkır tıkır içeride ve dışarıda 3 er puanı cebe koymak gerekmektedir. Bunca yatırım sonrası şampiyonluğun kaybedilmesi yeni bir iflasın ilk adımı olabilir. Bu nedenle dikkat gerekir.

Ekrandan gördüğümüz kadarıyla seyirciye teşekkür etmek gerekir. Onlar bundan sonra da  stadı tamamen doldurmalı, 12. Adam olmalıdır. Hakemleri, federasyonu korkutmalı, takımını korumalıdır.  Terim çok santrfor olunca çok gol atılmıyacağını dikkate alıp, sahaya düzgün, orta saha direnci yüksek  takımlar sürmelidir.

Şimdi seri zamanıdır. Kayseri  maçının iyi futbol ve güzel bir serinin başlangıcı olmasını diliyor, tüm dostlarıma sevgi ve saygılarımı iletiyorum.