17
2012
Geçen hafta içi sıkı bir Galatasaraylı olan Sayın Hıncal Uluç güzel bir yazı yazdı. Belki pek çok taraftarımız benim gibi bu yazıya tepkiliydi ama bir kez daha görüldü ki üstat sonuna kadar haklı çıktı, tebrik ediyorum. Sonuç olarak, bu haliyle Galatasaray'ı her takım rahatlıkla yenebilir diyordu, öyle de oldu.
Şimdi gelelim dün geceye. Kahır gecesine, sinir gecesine. Fatih Terim'in bel bağladığı oyuncuların ne yaptıklarını bilmez durumdaki acemiliklerine… Bir futbol takımı oyuncularını düşünün, para var, şöhret var, medya arkalarında, gazetelerde boy boy fotoğraflar… Bir de bu futbolcuları gerçek yerleri olan, milyon dolarlar kazandıkları yeşil sahalarda düşünün, asıl yapması gereken işlerinin başında izleyin… Ve alın hepsini güzel bir ortamda, binlerce seyircisinin önünde Karabükspor gibi ligde tutunmaya çabalayan, geçen haftalarda teknik direktör değişikliğine zorlanmış bir takım karşısında, liderlik adına mutlaka kazanması gereken bir maç yaptıklarını düşünün bir de. Düşündükçe, izledikçe, takım sapır sapır döküldükçe bir Galatasaray taraftarı olarak kahrolmamak içten değil. Neymiş efendim, Şampiyonlar Ligi'nde çok önemli bir Manchaster maçı varmış da ondan böyle olmuş. Peki o maça uzaydan gelenler mi çıkacaklar. Futbol adına rezil rüsva olarak, tarihimize kara bir leke olarak geçecek Karabükspor maçı önemsiz mi? Üstelik bu kadar uzun bir maratonda, sonunda yine Şampiyonlar Ligi varken boş vermek olur mu hiç?
Bu takıma çok önemli isimler alınmadı mı? Hani Hamit dünya yıldızıydı, hani Burak gerçekten golcüydü. Hani Melo klastı, hani Selçuk Barcelona'nın düşündüğü isimlerden biriydi? Kendinize gelin beyler, futbolda her şey olabilir ama sizin kendi sahanızda, ne yaptığınızı bilmez bir oyunla koca bir camiaya bunu yapmaya hakkınız yok. Bundan sonra bir iki Şampiyonlar Ligi ya da kalırsak eğer UEFA Avrupa Ligi maçları dışında maç izlememe kararı aldım ki buna derbi maçlar da dahil. Yoksa sakin durumumu koruyamıyorum, asaplarım bozuluyor, kendi kendime kahroluyorum, Kısacası bu takım, bu oyun ve bu anlayış bir Galatasaray taraftarı olarak beni gerçekten de futboldan soğutuyor ve üşüyorum. Artık bu aşamadan sonra Manchaster maçının sonucu beni çok fazla ilgilendirmiyor, çünkü her sonuca hazırlıklıyım ve çok fazla beklentim de yok kısacası… Fazlasıyla karamsar düşünmüş olabilirim ancak önümde beni rahatlatacak bir ışık göremiyorum.