Bu nasıl bir mantalite ,nasıl bir hastalıklı anlayıştır böyle. Futbolu seven hemen herkes bir takıma ,bir armaya ,bir bayrağa gönül vermiştir ki bu son derece doğal bir durum. Şu da bir gerçek ki herkes takımının iyi olmasını ,güçlü olmasını ,yarıştığı tüm kulvarlarda başarılı olmasını ,kupalar kazanmasını bekler. Elbette bunlar her zaman mümkün olamaz. Bazen kazanırsın bazen kaybedersin. Bu tüm dünyada böyledir. Zaten taraftar olmanın zevki de bir yerde bu özelliklerde gizlidir. Spor müsabakalarında rekabet vardır ,çalışma ve alınteri vardır ,sürpriz sonuçlar vardır. Önemli olan kazanmak kadar şerefle ,emekle ,saygıyla tertemiz mücadele etmektir. Dün çok kötü durumdayken de G.Saray aşkımızda tek geri adım atmadık ,üst üste gelen zaferlerde bu aşka pozitif bir şey katmadı ,bu günde hiç bir şüphemiz yoktur bu aşktan. Taraftarlık budur ,sevinmek için sevilmez bu bayrak. Sevincimizde de üzüntümüzde de G.Saray aşkımız şerefimizdir bizim. 

Buraya kadar anlattıklarım sanırım taraftar konumunda olan herkes için geçerlidir. Ben ve benim gibiler için aşkın ,vazgeçilmezin rengi sarı kırmızıdır. Başkaları için duygular aşağı yukarı aynı da olsa renkler değişir. Elbette herkes bizim kadar şanslı olamıyor ,çünkü sevdikleri takımın emeği ,namus ve şerefi kendilerine yönetici diyen bazı haramzadeler tarafından tartışılır hale getiriliyor. Bu şekilde kazansan ne olur küme düşsen ne ?

Biz şimdi işin farklı boyutlarını ve renklerini tartışmadan örneklerimizi ve düşüncelerimizi sarı kırmızıdan verelim. Arkadaş her kulübün ,her camianın ölümsüzleri ,efsaneleri ,ilahlaşmış sembolleri vardır. Bunda anormal olan bir durum mu var ? Bayern için Gerd Müller ,Franz Beckimbauer ,Rummenige ,Liverpool için Daglish ,Rush ,Keegan ,Real için DiStefano ,Santillana ,Fener için Lefter ,Beşiktaş için Baba Hakkı ,Metin -Ali  -Feyyaz ilah değil mi ,efsane değil mi ? Kim neyi ve niye inkar eder ? 

Fatih Terim G.Saray için efsanedir ,ilahtır. Tıpkı Metin Oktay gibi ,Ali Sami Yen gibi ,Gündüz Kılıç gibi. Bundan rahatsızlık duyan varsa çeker gider istediği rengin peşine düşer. Çünkü G.Saray tarihi Fatih Terim i G.Saray ve Türk futbolunun en tepesine yazacaktır. Arkadaş elbette kimse G.Saray dan büyük olamaz. Ama camialarıda efsaneleri ,ilahları büyütür ,kalplere kazır. Şimdi bir efsaneye yaşarken değerini vermek neden yanlış. O efsaneye yapılan terbiyesizliğe isyan etmek mi yanlış ? Üstelik o isimle değil kulüp ülke tarihinin en büyük destanları en büyük başarı hikayeleri yazılırken. 

İsteyen istediği gibi düşünmekte özgürdür. Ancak hiç bir efsanemize dil uzatmak da kimsenin haddi olamaz. Futbolu bilmeyen zaten yok ancak kimse de kimsenin futbol görüşüne uymak zorunda da değil. Benim beğendiğim oyun tarzını bir başka renktaş beğenmeyebilir. Ya da bunun tam aksi olabilir. Kimisi Mourinho nun alan kapatmalı kontra futbolunda zevk alırken kimisi Guardiola nın topa hakim olan futbolunu benimser ,kimine göre İtalyanların defansif oyunu ,kimine göre Almanların kompakt futbolu kimine göre de Brezilyanın estetik anlayışı güzel ve doğrudur. Buraya kadar bir itiraz ,bir anlaşmazlık var mı ? 

G.Saray Fatih Terim le 4 sene üst üste şampiyon oldu ve Avrupa kupası ile bunu taçlandırdı. Oynanan futbolun artıları mutlaka fazlaydı ancak eksileri de yok değildi elbette. Sonra Lucescu ile yine şampiyonluk yaşadık. Oynanan futbol farklıydı ,kimisi beğendi ,kimisi beğenmedi. Onun da artıları fazla da olsa eksileri de mevcuttu. Gerets ile ilgili de aynı şeyleri söylemek mümkün. Sonuçta her üç örnekte de başarı var ,hedefe ulaşma var ancak tamamen farklı futbol stilleri ,sistemleri ve anlayışları da var.

O halde kimin haklı kimin haksız ,kimin doğru kimin yanlış olduğunu nasıl anlayabiliriz ? Elbette bunun tek yolu vardır. Bir öğrenci farklı ders çalışır ,bir diğeri farklı. Sonuç karnede yazar. Şimdi boş tartışmanın vakti geçmiştir. Fatih Terim ile kıyaslayacaksan Lucescu yu baz al ,Gerets i baz al. Daha ileri gideceksen Derwall ile Brain Birch ile kıyaslarsın. Yok uluslararası olsun diyeceksen gidersin Ferguson ,Mourinho ,Wenger ,Capello gibi şampiyon hocalarla kıyaslarsın. Başarıları günlük olan ,ardımızdan teklif bile alamayan hocalar ile bu topraklarda hayalini bile kuran insanın olmadığı Avrupa kupası kazanmış bir teknik direktörü kıyaslamak abesle iştigaldir ,ayıptı ,aşağılık kompleksidir. Çünkü dünya da başka hiç bir teknik adam 6. torbadan bir takımı Avrupa finallerine götürmemiştir. Çünkü bu ülkede başka hiç bir hoca 6 kere şampiyon olamamıştır. Çünkü bu ülkede başka hiç bir hoca Uefa kupası kazanmamıştır. Çünkü bu çünküleri daha 100 paragraf yazdıracak başka hiç bir teknik adam yoktur.

Eğer bunca büyük başarıyı bunca tekerrüre rağmen hala gazla ,höt le zötle açıklama basitliğine sığınan futbol dahileri varsa söyleyeceğim tek söz eğer haklıysanız bu büyük Türk futbol dehası sadece Türk futbol tarihine değil dünya futbol literatürünün en tepesine altın harflerle yazdırmalıdır ismini. Çünkü bu hoca onca imkansızlığa ,onca adaletsizliğe karşın hiç bir bilimsel gerçeği ,sistemi kullanmadan tamamen Türk usulü bir icatla G.Saray gibi bir Türk takımını Dünya sıralamasında 1 numaraya kadar çıkartmış ,Türk milli takımını ise 6. torbadan 2. torbaya kadar yükseltmiştir.

Birilerinin zoruna gitse bile 50-60 sene sonra Ünal Aysal gibilerinin ismini hatırlayan hiç kimse olmayacaktır. Oysa Fatih Terim ismi bu ülkede stadyumlara ,spor komplekslerine ,caddelere verilecek ,heykelleri dikilecektir. O günler geldiğinde G.Saray tribünlerinde adına marşlar yazılan ,tezahüratlar yapılan efsane Fatih Terim olacaktır. Çünkü ainesi iştir kişinin lafa bakılmaz. Tarih acımasıdır ,gerçekten hak etmeden tek kelime ile andırmaz adamı. Buradan ahkam kesmek ,gerçekleri çarpıtmak ,yalanla ,iftirayla karalama yapmak kolaydır. Hadi değiştirin bu gerçeği ,inkar edin olacakları da görelim bakalım. Burada gerçekleri ,yaşananları ,olanları inkar edebilirsin ,çarpıtabilirsin zaten yaptığın da tam olarak budur. Ama zaman her zaman başaranı ,becereni ,olduranı ,yeneni haklı çıkartır. Tartışmaya bile açık olmamak kaydıyla tabii ki.