Bu saatten sonra yapılacak tek şey kaldı ,sarı kırmızı formayla sahaya çıkıp kim oynarsa ona destek olmak. Kim bu kulübe hizmet etmek için elini taşın altına sokuyorsa onun yanında olmak. Sahada oynanan futbola ,alınan sonuçlara ,puan tablosuna bakmadan sadece forma için arma için yollara düşmek ,tribünleri doldurmak ,formayı giyerek kötü gün taraftarı nasıl olunur dost düşmana göstermek. Şampiyon olurken ,Uefa Kupasını kaldırırken G.Saraylılığımızla ne kadar gurur duyuyorsak bu günde o kadar gurur duymalıyız. 

O oldu ,bu oldu ama tek gerçek olan oldu. Olana ve ölene çare yok. Bu vakitten sonra iyi gün dostları ,başarı taraftarları köşelerine çekilsin bakalım. Gün hayatı sadece G.Saray için yaşayanların ,kötü günde  dünyaya inat daha da G.Saraylı olanların günü. Bakın bu aralar hiç İnan Kıraç ı ve diğer duayenleri ,abileri ,lisecileri göreniniz ,duyanınız var mı ? Şimdi sahne gerçek G.Saraylının. 14 sene şampiyon olmayıp her maç tribünleri tıklım tıklım dolduran sarı kırmızı aşıklarının. 

Artık onu bunu suçlamanın zamanı geçti. Kafasında biraz beyni olan zaten sorumluları biliyor da suçlu aramanın G.Saraya bir faydası yok işte. O futbolcuya ,bu yöneticiye ,şu hocaya çemkirme lüksü kalmadı G.Saraylının. Elindeki ne ise ona değer vereceksin ,onu koruyacak ,onu yücelteceksin bu saatten sonra. Kim bilir belki hayırlı bile olur. 

Kim ne derse desin G.Saray eğer bir yüz yıl daha yaşayacaksa şu önümüzdeki 5-6 sene çok ama çok borç ödeyecek. Yapılan plansız işlerin ,popüler politikaların ,tüketim çılgınlığının ,çileklerin ,pastaların bedeli ödenecek artık. Söylemeye gerek yok kim ak koyun kim kara  ,kim en büyük kim sahtekar onuda göreceğiz hep beraber. Bakalım gemide ki fareler ne kadar dayanacak bu tufana. Hadi gazamız mübarek olsun dostlar.